fakir misin nesin defol 2. nesil yazar

türkübar, lokanta gibi yerlerde görevlinin orası aile yeri sizi böyle alıyım derken yüzündeki ifadedir.

normal koşullar dışında sevgilisi olduğu halde hayır diye cevap veriyorsa amacı sadece seks olan insandır, çakal ve seks manyağı geçinir.

erkek muhabbetlerinden bunalan, ama ayıp olmasın diye kız olduğunu çaktırmayıp daha sonra olaya müdahale eden xx kromozomlu insan evladının içler acısı isyanı. bir süre sonra kız değil miyim yoksa ben filan diye düşünenler de var. yazık lan!

1. tekil şahıs.

yaşadığı yerin, insana dar gelmesi ve/veya boğması sonucu oluşan his. hayatla bir çeşit yüzleşme. sessiz bir haykırış belki de..

çocukluğun verdiği korkusuzlukla yapılan psikopatça davranışlardır.
örneğin; yeni yavrulayan köpeğin yavrularını çalmak.

(bkz: çocukken yapılan abukluklar)

arkadaş ortamlarında çocukluk anılarını anlatan bünyelerin ağızlarından çıkan bir tuhaf söz. ilginçtir, bu kişiler bunu rahatça söylerler, sanki büyüdükçe herkes akıllanıyormuş gibi.

(bkz: çocukken yapılan abukluklar)

şahıs, birey.

parayı belirli sınırlar çizerek tanımlamak mümkün değildir. iktisadi açıdan da doğru değildir. çünkü para statik değil dinamik bir kapsama sahiptir. yani toplumdan topluma ve aynı toplum içinde zamana bağlı olarak değişen bir yapı göstermektedir. bu nedenle para, sınırları belli, değişmez bir tanıma sahip olamaz.

büyüyüncede bu alışkanlığını sürdürmesi muhtemel çocukların başında gelir. o yüzden ebebeyinlerin bu konuda bu konuyu çocuktur diye geçiştirmemesi gerekli olduğunu düşünüyorum.

el ve ayağın ön kısmı olan şeyler, 5 kardeştirler.

ahlak felsefesine göre; tutum ve eylemlerin ahlakça değerli olup olmadığını sorgulama bilincidir.

aslında her insanda olan, kullanıp kullanmama kişiye göre değişen, içte olduğu söylenen olgu?. bunun üzerine dair beklentiler vardır. ummadığımız biri ummadığımız bir anda acımasızca bir şey yaptığında nedense vicdanından medet umarız.

çocuktum, eminim siz de bir zamanlar çocuktunuz..oynarken civcivle arkasını döndüğünde bir merak duygusu sardı beni.'acaba onun poposuna parmak atsam n'olur? ' diye.daha fazla dayanamadım ve ne olcağını görmek istedim.*

(bkz: vicdan azabı)

bir şebnem ferah şarkısıdır.

yüreksiz gözlerin olduğu bu yerde
herkes gibi benimde yarim var
yüzümden gitmeyen acı gülüşte
hiç sönmeyen yangınların izi var
yıktım duvarları yaramı sardım yalnızca bildiğim bir şarkı var
ne iz ne söz eski bir şey kalmasın ardımda...
ismi bilinmez bir yerlere yolcuyum
dikensiz gül olmaktansa kardelen olurum
bizler büyürken durmaz büyür oyunlar
bütün oyunlarda herkes kadar benimde payım var...

kasetleri olan ve televizyona takılan oyuncak.
çocukluğumuzun play station'ıdır bir nevi.