bir ilçenin, nadide sokaklarından birinde sesiz sakin yürüyüş halindesinizdir. kulağınızda mp3 çalar, sokaktan geçen orta yaşlı insanların çehresideki hüzüne bakılır ve insanın içini burkan nadide bir duygu kaplar. bir kaç insan daha geçer tenha sokaktan.
öyle veya böyle, sokağın sonuna gelinir ve sokaktan sağa sapılır. on küsur metre daha yürünüldükten sonra, ilk sokaktan çıkan bir bayan göze çarpar. bir yerlerden tanıdık gelir insan evladına. bir kaç metre adım daha yaklaştıktan sonra anlaşılır tüm olup biten. o eski sevgilidir. hemen geriye doğru deparı koymak gelir içten. lakin o da sizi görmüş, benzer bir duyguyu o da hissetmektedir. fakat imkansızdır. hem şahsa, hem de eski sevgiliye karşı saygısızlıktır. demek ki hala saygı devam etmektedir. buna mütakiben adımlar atılır ve yüzler karşı karşıya gelir.
bir miktar hüzünle birlikte, sevinç ve mutluluğu da içerisinde barındıran durum süregelir. duyulan aşk hala doruk noktadaysa ve istenilmeyen bir ayrılıksa; kalp atışı hızlanır, belki de surat kızarır. konuşmakta zorluk bile çekilebilir.* çok kısa bir muhabbet oluşur. nedense geçiştirilici cevaplar verilir ve bir an önce terk etmek istenilir, iki taraftan da. ama şahsıma ait iç güdüler, "hayır gitme ve onunla kal" der. lakin bu da imkansızdır.
tüm bunlara mütevellit, esen bir rüzgara tutunup, arkasına bile bakmadan bir eski sevgiliye arkadan bakmak söz konusudur. acı vericidir. *
şükela: tümü
|
bugün
başlıkta ara