bi' bankta oturmuş etraftaki sevgileri izlerken en son bi' kızla gerçek anlamda 3-4 yıldır bi' bi' şeyler yaşamadığının farkına vardığın anlardan biridir. hüzünlenirsin ağlamaklı olursun.o zamanlar emre aydın'ın albümü yeni çıkmıştır ve gülümse şimdi çalmaktadır. karşıda baloncu vardır. şarkıda "çocuktun hep sen, elinde balonla. engel miydim ben ? iğne miydim ?" diye bi' söz geçer. kendine balon almaya karar verirsin belki sevdiceğin olsa ona alacaksındır ama yoktur işte. baloncu adamdan bi' balon alırsın ve evinde balonla evin yolunu tutarsın. yolda dilenen bi' kız çocuğu görsün zaten depresyona girmek üzere alan bünye çocuğa acır. cepten 5 lira çıkartılır. çocuğa verilir. çocuk sorar;
+abi balonu napıcaksın !!
-bilmem.
+niye aldın o zaman !!
-onuda bilmiyorum.
+bana verir misin ?
-veremem o bana lazım.
+tamam abi.
yola devam edilir. ama içinde bi' şey kalmıştır. o kız çocuğu hala aklındadır. keşke verseydim diye bi' düşünce insanın içini kemirir. ama cesaret edilip geri dönülemez. sonra uzaktaki karşılıksız aşka bu olay anlatılır.gelen cevap işte hayata dair iç burkan detaylar dan biridir. "bana ne yaaa niye anlattın ki şimdi bunu !!!"
şükela: tümü
|
bugün
başlıkta ara
-
-
alışveriş merkezlerinden birindeki kitapçıda sırada beklenmektedir. sırada tek bir müşteri daha vardır o da 5-6 yaşlarında bir erkek çocuktur. böyle kırmızı yanaklı mükemmel birşeydir kendisi ama. elinde kocaman 3-4 tane çocuk kitabı, bizim çocukluğumuzda niye bunlar yoktu diye hayıflandıranlardan, müzikli falan. beyefendinin boyu kasaya tam yetişemediğinden parmakuçlarına çıkar güç bela, elindeki kitapları kasiyere uzatır. kasiyer "alıyor musun bunları?" diye sorar. bizimki de
"şu dinazorlu olan kardeşimin, gerisi benim." der.
kasiyer bip bip okutur kitapları;
"50 lira 78 kuruş."
der.
bizimkinin 50'ye kadar sayabildiğinden emin değilsinizdir o sırada, kendisi de pek emin olamadığından bir şaşırır. o dudakları dışarı doğru bir bükülür. iyice susar. aşağı bakar.
"bende şimdi para yok. ama annemden alırım getiririm ben sonra tamam mı? sen poşete koy onları.."
sizin filminizin kareleri orada yavaşlar, yavaşlar ve kopar. o kitapçıdan çıkar, sıra size gelir siz arkasından bakarsınız.
"hanımefendi... hanımefendi... alabilir miyim kitaplarınızı?".
peşin edit: veya bilmiyorum çok fazla östrojen hormonu olabilir buralarda.
çocuklara kitap alın ulan! müzikli olsun! *