sari cizgili adidas esofman 2. nesil yazar

camide ezan okur iken yetenek avcısı bir yapımcının sesinizi çok beğenmesi ve sizde tam aradığı şeyleri bulması sonucu ilginç bir hikayeye sahip olmaktır.

-aslanım, az önce seni dinledim, bence müthiş bir yeteneğin var.
+teşekkür ederim. fakat siz kimsiniz?
-adım gürbüz altanoğlu belki duymuşsundur. memlekette senin gibi süper yetenekleri bulup sahneye çıkarır, meşhur ederim. seni de gözüme kestirdim koçum. bak cami köşelerinde sürüneceğine milyonlarla oynayabilirsin sesin sayesinde. al bu kartım, beni ara, görüşelim. sende tam aradığım şeyleri buldum. çok para kazanıcaz çoook!.. hehehih.
-şey, ne diyeceğimi bilemedim.
+tamam tamam seni anlıyorum. böyle aniden zengin olma fırsatı yakalayınca şaşırdın, kafan karıştı. sen şimdi git biraz dinlen, bu konuyu da iyice düşün. sonra ofisime gel kontratı yapalım.
-camide mutluydum aslında...
+ne camisi, yakında kendi adına cami yaptıracak kadar zengin olacaksın! bunu hafife alma...

çevremizde vardır böyle insanlar. gerçekten ihtiyacı olanları ayıraraktan, çoğunluğu zevk için yapar * .gördüğü herkesten para ister, hatta işi yüzsüzlüğe vurup vermeyince küfrederler dilenci hesabı. hatta içlerinden biriyle şöyle bir diyalog gelişti aramızda;
-vay ayyas 50 bin varmı ya
(çıkartılır 1 lira verilir)
-eyvallah ya, sizin gibi enayiler de olmasa ne olacak halimiz...
+dilenciye sadaka niyetiyle veriyorum ben zaten. allah rızası için...*
-iyi ozaman allah kabul etsin
+!!!??...
ne lan bu.
ulan nerde kaldı senin onurun, gururun. paranın kölesi olmuşunuz hepiniz. adiler!

çalıp çırpmayan, zar zor bir ev edinmiş ve 10-15 yıllık bir araba sahibi belediye başkan adayına cevval halkımız tarafından söylenen söz.
+ lan daha bunun kendine hayrı yok, bize nasıl hayrı olacak?
ya hocu, adamın yaşam tarzı o!

daha bunun kendine hayrı yok saldırılarına mazur kalan kişinin bir de bunlar yetmezmiş gibi üzerine yapışmış yaftadır.

"parasını veremeyen üzerini alamayan" diye soran dolmuşçu abilerden çekinen insandır.

paranın önemli bir şey olduğunu vurgulayan söz.

fokur fokur isimli oluşumda henüz eski/artı oy butonu olmadığından oy veremeyen rapçi kişinin okuduğu ve beğendiği entrylere yov vermesi eylemidir. hemi de sesli bir biçimde.

ama hafıza yanılmaya meyillidir yine de. zaman içinde gerçekler eğrilerek başka bir şeye dönüşebilir.

sözlüklerde en çok kullanılan kaynaktır.
*

inancından dolayı değil iş ya da kariyer sahibi olmak için türbanın siyaset içinde kullanılma şeklidir.

bakkalların satış taktiği. iğreti eden samimiyetsiz önerme.
orda eti puf' lar varken ''ne sakızı yarram'' demezler mi adama ?

(bkz: bismillahirrahmanirrahim).

tanım: islamiyet sancağı altında toplandığımız dünya'nın değişik coğrafyalarında ikamet eden, dinini yaşamaya çalışan mü'min kardeşlerimizin arasında bulunduğumuz liste olabilir.

bugün itibari ile top 3'ü zorluyorsak eğer bu mahlas-ı suco2 kardeşimizin yayınladığı, gözleri sulandıran, kalpleri okşayan, kararmış gönülleri beyazlatan, ebu sufyan'ı bile utandıran, göz yaşı döktüren fokurtusudur. allah (c.c) ondan razı olsun.

not: bu akşam fatih ismailağa camii'nde mevlithan gökhan özgür'ün bülbül sesi ile kalplere hitap eden bir mevlüt okunacaktır. eğer rahmet denizinde, iman gemisine binip maneviyatın güzelliklerini keşfetmek istiyorsanız, buyrun müslüman kardeşlerim. ateistler de gelebilir sorun değil....

iğrenç insandır, bir de kız arkadaşına falan göstermeye kalkar, maksadı çığlık atan kız arkadaşını ellemektir, uyanık piç.

bakmayın pembe falan takıldığıma kodum mu oturturum mesajı veren erkeğin hasıdır.

çirkinliğini pembe şort ile kapatmaya çalışır ancak altına giyidiği siyah don ile gönülleri fetheder ciddi manada. sevilir sayılır arkadaş çevresinde, kızlar hasta olur.

bence bu aktivitenin cezası kanatlandırılmak olmalıdır. çünkü neresinden tutsan elinde kalan bir şey. günlük kıvamında entry girmek için blogger diye bir şey yapmışlar. bana da dün bir arkadaş söyledi. oturuyordum bir kafede, geldi yanıma 'selam' dedi. masaya ellerini dayadı aleyküm selam dememi bekliyor. halbuki çekilse daha iyi çünkü tam karşı masadaki kızlar attığım ufak kesiklere karışılık vermeye başlamıştı, bir güzel kesişiyorduk. başımdan savmak için 'aleyküm selam' dedim ama adam yüzsüz. gitmiyor. çekti bir sandalye oturdu, bir de çay söyledi, konuşup duruyor. blogger diye bir site bulmuş işte onu söyledi, 'yav' dedim, 'bana ne'. içimden dedim tabi. kalbi falan kırılmasın diye yaptım bunu, ben çok korkarım kalp kırmaktan. hatta bir gün yine arkadaşlarla içiyorduk, adam geldi bir tane 'gençler ateş var mı?' dedi, ateşim olmamasına rağmen 'var abi' dedim. sırf kalbi kırılmasın diye. tabi sonra 'dalga mı geçiyon yarram' diyerek dövdü adam beni ama bu önemli değildi. ben üzerime düşeni yapmıştım. karşı masadaki kızlar baktı bu herif konuşmayı kesmeyecek, kalkıp gittiler. kaldım mal gibi. 'hadi' dedim, 'ben kaçtım'. eve gittim sonra. evde hiç yemek yoktu. mecbur dışardan söyledim artık. 13. katta oturuyoruz biz, şans bu ya, o gün de asansör bozulmuş. yemeği getiren ibne aradı beni, 'aşağıya in al' dedi. ulan 13 kat inecek mecalim olsa şubene gelir orda yerdim yemeğimi. dedim 'çıkarmazsan git olm, inmem ben aşağı', dedi 'olm zor durumda bırakıyosun bak beni.' baktım ağlamaya sızlamaya başladı, indim aşağıya, aldım yemeği, sonra tekrar yukarıya çıktım. arkadamdan mahsun kırmızıgül gibi bakışını gördüm 'gel bi çayımı iç dost' dedim, hemen kabul etti. 'ulan it' dedim, 'madem yukarıya çıkacaktın, yemeği niye çıkarmadın da beni aşağıya indirdin.' ahaha, nasreddin hoca fıkrası gibi oldu aynı yahu. benim yine karnım acıktı, dışarı çıkayım bari. evde hiç makarna kalmamış.