50li yıllardan itibaren, hayatımızda büyük yer eden filmlerdir. kadın karakterler genellikle bir erkek figürün - koca, baba, ağabey, kuzen, patron vb. - korumasında muhtaçtır, aseksüeldir, mutlak iyidir. erkek karakterler ise kendi başına dik durabilen bir profil çizerler. gerçi 80 yıllardan itibaren bu önyargı toplumun da değişimiyle birlikte ortadan kalkmıştır. namus, adalet, göç, zengin olma, şöhreti yakalama gibi konulara sık sık değinilir.
şükela: tümü
|
bugün
başlıkta ara
-
-
çocukken defalarca izlediğim türk filmlerini hatırlıyorum...
zengin ailede;
ana kumarbaz,
baba elinde viskisi kadınlarla,
çocuklar her yerde dans çılgınca dans eder...
fakir ailede;
ana fedakar,çilekeş,
baba zavallı bir işci,
çocuklar fakir ama gururlu, iyi.
fakirlerde her değer var,
zenginlerde bütün ahlaksızlıklar..
çünkü, bu film yapımcıları da zengindir.
aman bize özenmeyin, kıskanmayın!
siz fakir, gurulu ve insansınız.
mutlu olun!
(bkz: iyi ki fakirsiniz)
(bkz: zengin insan bile değildir)
(bkz: insansan fakirsindir)