• sevgi duyulan kişiye * söylenmesi gereken cümle. içten gelerek söylendiği zaman - ki her zaman böyle olmalı - gözlerde bir umut ışığı, kalpte tarif edilemez bir sevinç bırakır.

    bu cümleyi sevilen kişiden duymak ise anlatılmaz bir ruh haline sürükler insanı. içi içine sığmaz, hiçbir şey onu üzemez. yaşadığı tüm zorlukların değdiğine inanır. sanki hayatının o anına kadar hiç mutlu olmamıştır ve sadece bu iki kelimeyi duymak için yaşamıştır. öylesine dolu, ölesiye bağlılık yaratan cümledir.

    çok söylenilerek anlamı yitirildiği düşünülse de, içten gelerek söylendiğinde hep aynı anlamı taşır: "seni seviyorum ve hep seveceğim."

  • kimi zaman hayatın anlamı, kimi zaman en mutlu insan olma sebebi. söylenmesi zordur ve bence zor kalmalıdır. zira söylendikçe değerini kaybeder.

  • artık sevdiğinize söyleyemediğiniz cümlelerden birisidir bu. seni seviyorum dersiniz, "daha yaratıcı olamıyor musun, kısır?!" diye burun bükerler. hep inandığım gibi; artık birbirine girmiş anlaşılmaz sanat harikası karışık kelimelere değil, duru cümlelere ihtiyacımız var yeniden. çünkü her şey yeterince karışık zaten.