yumuşak başlı mahalle sakinlerinin bir bok yemek üzere olan yakınlarını yaptığı şeyden caydırmak için söylediği söz.
- anne ben nuri'yle evlenmeden aynı evde yaşıcam, korkmayın vermeyi düşünmüyorum.
- yapma kızım, konu komşu ne der sonra...
şükela: tümü
|
bugün
başlıkta ara
-
-
konu komşunun uzmanlık alanı olan dedikodu olayına tedbir olarak kullanılan kalıp.
şöyle bir örnek verebilirim;
hayatımın yaz tatillerinin en az bir haftasını ayırdığım memleketim eskişehir'de köyümde geçen bir olay beni hem köyüme hayran bıraktı hem de soğuttu. bir gün herkesin kuzen dediği o akraba tipiyle mal mal dolaşıyorduk. tam da ekinlerin baş verdiği dönemlerdeyiz. işte o ekinlerin başına geçtik. hafiften rüzgar esiyor. dedik bir ateş yakalım da ısınalım. sanki o ateşle ısınacağız. neyse yaktık bir zahmet ateşi. bir süre sonra bir çığlık işittik: "amanııııın! yandı ekinleerrr!". "oha! kim yakıyo lan ekinleri?" dercesine birbirimize baktık şaşkın şaşkın. sonra olayı çakınca hemen kaçıştık oradan "hemen evlere dağılalım!" diyerek. çok da hızlı koşarım övünmek gibi olmasın. köyün bir ucundan diğer ucuna* 10 dakika içinde çoktan varmıştım. kapıda karşıladı anneannem, çok sever beni*. hiç uzatmadan lafa girdi:
"ekinleri siz mi yaktınız?! köyü de yaksaydınız!"
dedim içimden: "ulen bizim köyün teknolojiye ihtiyacı yokmuş hakikaten. ben de internet yok diye isyan ediyorum."