ula var bunlardan sağda solda, pek sevmiyorum laf aramızda.. sözlüklerden başlayalım, bir yazar kendisine harikulade görünen bir espri yapıyor mesela, atıyorum;
12. aç ayı oynamaz, oynatır. oynattı mı acıktırır.
afsaklaşgkalgaşkhaşhakha
kabul ediyorum doğaçlamadan ziyade bodoslama geldiğim için çok skten bir örnek oldu, ama siz onu harika bir espriymiş gibi düşünün.. altına asdklagklahşaşklha yazması rahatsız etmiyor mu sizi?
diyor ki; esprimi anlamayan mallar vardır diye söylüyorum, bu yukarıdaki bir adet espridir ve gülmeniz gerekir. gülmezseniz salaksınız.
benim de prensiplerim vardır mesela.. entry sonuna herhangi bir gülümseme efekti koymam. benim güldüğüme başkası gülmez, onu buna zorlamam.
reel bir ortamda espri yapmışsam, bunu 3455 defa tekrar etmem.. bu da benim prensibim. daha çok var ama aklıma gelmiyor şimdi.. geldikçe yazarım..
reel ortam dedik.. orda gülmeye zorlayan adamlar daha rahatsız edicidir.. mesela;
- ben de dedim ki orada söylediğim müthiş şey dedim.
+ emre sigara uzatsana
- orada söylediğim müthiş şey
+ ahmet kültablası
- dedim ben
- orada söyledim
+ hehe
- (güldüler lan, seviyolar beni) hehe
demek istediğimi az çok anlamışsınızdır.. hacı gülmek isteyen adam bir kerede güler ona, niye zorluyosunuz milleti gülsünler diye? niye yavşaklaşıyosunuz iki şen kahkaha duymak için? başkası olma kendin ol demiş tarkan.. siz de olun. hayat beni neden yoruyosun demiş serdar ortaç.. siz de yorun.. *
şükela: tümü
|
bugün
başlıkta ara