necip fazıl kısakürek'in cinnet mustatili adlı eserinde geçen bir cümle.
malatya hapishanesinde, 4 kişi sadece yatakların sığdığı bir koğuşta kalır. bütün gün ne yapılabilir? konusunu anlatan üstad, koğuş arkadaşı cevat rıfat bey'in hayat felsefesinin üzerine kurulu olduğu bu cümlesini aktarır.
--spoiler--
böyle diyor ve gözlerini kırptığı, yani kafasının düğmesini çevirdiği gibi uyuyor. bütün gece uyuduktan sonra kuşluk vakti uyuyor. öğleden sonra uyuyor, akşam üstü uyuyor ve yine bütün gece uyuyor. yalnız dışarıya çıkmak ve yemek yemek için yatağından fırlıyor ve her fırsat gelişinde (döviz)i ni tekrarlıyor: -geçmeyen zamanın anasını uyku beller.
--spoiler--
şükela: tümü
|
bugün
başlıkta ara