90'lı yılların unutulmaz hadisesidir, şimdilerde pek yok. kullanılmış telefon kartları biriktirilip, delikli zımba ile köşelerinden delinir ve resimli yüzeyleri aynı tarafa gelecek şeklilde bir anahtarlığa sıralanırdı.
- şu kapadokya resimli kartı görüyor musun murat? ahh onun dili olsa da konuşsa.
- niye lan?
- bununla aylin'i aramıştım oğlum, yağmur yağıyordu. iki saat konuştuk bu kartla.
- deme yaw? versene şu kartları bi.. bir de hesap makinesi ver bana.
- hayırdır lan?
- dur sen duuur.
- allah allah..
- oğlum yüz milyon girmiş götüne bu ay haberin yok senin.
- hasskktrrrr.. harbi mi lan??
şükela: tümü
|
bugün
başlıkta ara